Ben bugün Gazzeyim
Yaralı, yıkık, kimsesiz, ölü bir şehirim artık
Üstümden yağmur damlaları gibi füzeler yağıyor
Mavi göğüm gri dumanlarla kaplı
Geçmişim, geleceğim hep paramparça, enkaz altında
En çok şehit veren şehrim

Ben bugün Gazze de anneyim
Bir değil bin evladımı benden aldı siyonist caniler
Feryadım arşı titretti de , bir kalbi titrettemedi
Evim mi ?
Evim artık bir çadır parçası

Ben bugün Gazze’de çocuğum
Oyun oynamayı öğrenmeden sapan tutmayı öğrendim
Yaşamayı öğrenmeden ölümü öğrendim
Hayalim yoktu zaten , burda çocuklar erken ölür çünkü
Kuş sesleri duyamadan patlama seslerini duydum
Annemin kokusuna doyamadan vücudum parçalara ayrıldı

Ben bugün Gazze’de bebeğim
Beni kundağa koymak yerine tabuta koydular
Ninniler ile uyutulmak yerine bomba sesleriyle uyutuldum
Dünya ile tanışmadan beni hayattan kopardılar
Ben daha dünyaya gelmeden terörist ilan edildim
Ben kimdim bilmiyordum bile

Ben bugün Gazze’de babayım
Çocuklarıma doyamadan parçalanmış bedenlerini topladım poşet poşet
Un almaya giderken mermi yağmurunda vuruldum
Haykırdım halime gökler bile ağladı ama insanoğlu duymadı

Ben bugün şehitler diyarı Gazze’yim
Annelerin amininin arşı yıktığı
Yüreklerin kor gibi yandığı
Şehitler şehri Gazze’yim...