EMİRDAĞ (BADEM DALLARI)
Gönül görmek ister Emirdağı’nı
Sel basmadan kış kesmeden yolları. Ruh bedenden koparmadan bağını Boynuma sarılsın dostun kolları. Çaydere’ye kar suları yürüsün Yaylaları çayır çimen bürüsün Baharın yelinde terler kurusun Artık çiçek açsın badem dalları. Sevdalara esir oldu gönlümüz Sıla hasretiyle geçti ömrümüz Bedel sayılıyor yıla günümüz Yaşamayan bilmez garip halları. Emirbaba yüksek yerde yatıyor Bir muhabbet bin kederi atıyor Sol yanımdan ince sızı batıyor Biz biliriz hasret çeken kulları. Güneş vursun Adaçal’ın üstüne Haber salsın akrabaya dostuna Gurbet giremiyor sıla postuna Bize tat vermiyor yaban balları. Ah çektikçe adı gelir aklına Dualarda konu olur zikrine Hatırası şavkı düşer fikrine Kederli türküler söyler dilleri. Yaylasına çıkıp Türkmen beyleri Kursunlar aleyçik topak evleri Yılkı ’ya katsınlar doru tayları Dünya’da kalıyor dünya malları. A. Kadir YALDIZKAYA |