Kalan
Bak yine can çekişiyorum
Yabancı imgelerden medet umarak Bir körün tariifi gibi Bir melodi ruhumun bileklerini jiletlemiş İntihar bir sanattır ve unutmakta Ay ışığına tut kendini ve rüzgar ne söylüyorsa dinle Hiç bir limanda bizden bir şey olmadı ve hiç bir şehir anlatmadı kendini Dalgalara sürdük bir yanımızı ve bir yanımızı rüzgar dilimliyor Kaybedecek bir şeyi kalmayan parçamız bir köşeye pusmuş sorularla kendini hayata iliştirerek Bilinmeyenlerin hepsi yabancı bu denklemde bu yüzden bilmeye gerek yok bilinmeyenleri aslında denklemlerede Fazla doldurmuşuz kendimizi ve gidiyoruz kendimizi döke saça Ney neye eşitki denklemlerle bulmaya çalışalım bilinmeyenlerimizi ve boşuna yoralım kendimizi Zaten bazı renklerde eksik bu tabloda ve en önemlisi sessizlikte Düşünmek çoğu zaman kendimizi daha çok düğümlemek Birazımız kaldıysa ne mutlu bize |