(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
. şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Çok derinlere götüren nefes alış verişinizi değiştiren hatıraları anımsatan bir şiirdi...Belki de şiirden öte... şayet şiir hissetmekse benim için hüzündü Murathan Munganın eskidendi o çokkk eskiden şiirini anımsattı.. çocukluğumuz hatıralarda saklı... yüreğinize sağlık... kaleminiz daim olsun...
8. çilelerden çok kollar erirdi salınarak caddeye çıktıkça bir çocuk akşam üzeri. *********************** GÜNE DÜŞEN ŞİİRİ VE ŞAİRİNİ KUTLUYORUM..YORUM MU? ŞİİR KENDİ İÇSELLİĞİNDE YAPMIŞ BUNU YAZILIRKEN.. SAYGILARIMLA ŞİİR VE SEVGİYLE KALIN..
Mükemmel bir siir , düsündürücü ve büyüleyici dizeler.. Siir evet bastan sona haz-a siir. Hak ettigini almis üstad.. Alkisliyorum bu kaleme ruh veren yüregi...
Yaşatan ve hissettiren yalın anlatımıyla içine çekip alan mükemmel şiirdi...Bir film gibi gözümün önünde canlandır herşey siyah ve beyaz karelerle dolu olan...
bu şiire etkileyici yorum yazmak için kendimi çok zorladım ama şair öylesine güçlü ve sağlam imgeler kullanmış ki bana sadece şairin ve şiirin hertür takdiri hak ettiğini söylemek düşüyor. sygılarımla
bir bardak (cam olanı) çatladı birden gün ışığından diğerini duvara çarptım ben çok sonra bir akşam öfkemden. bir buğu camda sekiz ayaklı gezip durdu kış boyu. ................tebrikler. güzel şiir.
kıtlık görmüş kadınlardan karınca yalnızlığıydı bana akan
Günün ŞİİR'i seçilmesine çok sevindim ve hakettiği yerde..Yoksa gözden kaçırmış olacaktım..Yukarıdaki iki dize çocuk belleğimi geri getir di.Karıncalar çoğu kez çoğul yaşasalarda,kollektif simgedir doğada..bu noktada şair çok ince detayı mükemmel vurgulamış..Annem tedbirli bir kadındı yiyecekleri zamana bölüp üleştirirdi Babamın bütçesine göre...Yukarıdaki dizeler bana o zaman dilimini yaşattı...ŞİİR değilmidir duyguları yaşatan..Günün ŞİİRİ değil , benim gönlümün ve çocukluğumdan bugüne gelen yaşadığım yılların içindeki ...Her günümün ŞİİRİ.. Yürekten kutluyorum ŞAİRİ ve GÜNÜN ŞİİRİ'ni..
Bir kaç on yıl yıl öncesini şiirleştirirken, bir kaç on yıl sonrasının şiirini yazmak. Tek dizeyle şair olunur. Tek şiirle de şair olunur. Tek kitapla da. Ama; tek hayatla şair olmak sanıyorum zor ki; çoğu şair hep kendi hayatının çoğulluğundan bahseder. Oysa ÖZGE RU şairi sahip kılındığı tek hayatı ne kadar da mutmain bir dille şiirleştiriyor. Şiirin; okunduğu ya da hatırlandığı zaman, insanda başka iyi bir şey yapma dürtüsü uyandıran cümleler olduğunu ve şiir yazmanın hayatın anlarına isim koymak, o anların anlamlarını netleştirmek olduğunu da hatırlatarak buğulu camların arkasına gizlenmiş hayatı, yer sofrasına, ortaya yayıyor. Ve üşüyen yapraklar olarak oraya döküyor okuyucuyu. Şiir; kağıt üzerinde okunma ve saklanma hakkını elde etmiştir. Selamlar.
lifeislife tarafından 10/12/2008 5:58:28 PM zamanında düzenlenmiştir.
insanlarımız ölüyor Dağlıca'da,Trabzon'da,Gediz'de.... çocuklarımız ölüyor Iraklı çocuklara şeker dağıttım rüyamda ağlayabildim sadece onlar için yalancının tekiyim ben....
teşekkrüelr sayın ŞAHİN günün şiiriydi gerçekten başarılar
Şu ana kadar okuyan ve eleştirileride bulunan ve bundan sonra da okuma ve eleştirme zahmetine katlanıp zaman harcayan tüm şiir dostlarına tek tek teşekkür etmek isterim
Kurul'a şiire gösterdiği ilgi için ayrıca teşekkürlerimi bildiririm.
annem yer sofrası yayardı ortaya her birimiz mahmur ve dalgın ve sarı üşüyen yapraklar olarak dökülürdük oraya suskun siyah beyazdık silinecek diye korkardık sanki değse tahta kaşık bakır sahana nemden ince görüntümüz sinilerde karışan.
Öyle haz alarak okudum ki şiirinizi geçmişe götürdü beni ve o sıcak yer sofralarının tadını anımsadım günün şiiri olarak görüyorum ve izninizle seçkilerim arasına aldım yazan yürek zeval görmesin saygılar
İlk dizesinden son dizesine kadar okuyucuyu saran, düşündüren bir anlatım. Bulduğunuz imgelerse kaleminizin mührünü kağıtlara vurmuş bile.
Hepsini sevdim en çok neresi mi ? İşte burası:
"kıtlık görmüş kadınlardan karınca yalnızlığıydı bana akan yüzüme utangaç çocuk şımarıklığıyla sokulan bulanık yağmur birikintileriydi yüzümün kuğular kaydıran durgunluğu kara tüm yetimlerin gelip yuva kurduğu mahzun solgun önlüktü yakasından kırmızı kurdele sarkan. "
şayet şiir hissetmekse benim için hüzündü Murathan Munganın eskidendi o çokkk eskiden şiirini anımsattı..
çocukluğumuz hatıralarda saklı...
yüreğinize sağlık...
kaleminiz daim olsun...