Dumanlı DağlarŞu dumanlı dağlar, bora fırtına Bembeyaz bir aba almış sırtına Vakur bakışlarla süzer âlemi Bir ömür yüklenmiş kader kartına Şu dumanlı dağlar, serveti neyler Her dem konuk olur, paşalar beyler Duymasak da ondan kelâm-ı şekvâ Lisân-ı hâl ile, bir şeyler söyler Şu dumanlı dağlar, pek mahzûn bakar Ak yorgan sel olmuş, ummana akar Nev bahar erişmiş, gülşen pür telaş Dallar tomurcukta, toprak gül kokar Şu dumanlı dağlar, sanki ağlıyor Kara bulutlardan, eşarp bağlıyor Heybet âbidesi, esrâr deryâsı Belki de bağrından, enhâr çağlıyor İdris ESEN, Erenköy |
Yüksek yere çıktığımızda Ağrı dağı, Süphan dağı, Köse dağını izlerdik başları ya dumanlı veya karlı görünürdü hani o zamanlarda şiir yazsaydık
saf halimizle nasıl şiir dökülürdü dilimizden, çook güzeldi dağ şiiriniz İdris hocam, kalın sağlıcakla inşallah