ATTİLA İLHAN GELİRŞiirin hikayesini görmek için tıklayın 11 Ekim 2005 tarihinde kaybettiğimiz büyük ustanın anısına "An gelir" şiirinden esinlenerek kaleme aldığım bu şiiri kendisine ithaf ediyorum. Ruhu şad olsun.
( Üstada saygıyla)
An gelip, Kararıp da gökyüzü, üzerime yıkılırken bulutlar Şairliğimden utanır gibi döküldü gözümden incilerim Ne heyecanı kaldı sevmenin, ne güzelliği menekşelerin İşte o an yüreğimin muhabbeti sustu, Kan kustu hüzünlerim. Korkmadım kızılından şarabın, içtim en köpek öldürenini de Yırtıldı ciğerlerim, tıpkı o hüznüm gibi, şimdilerde ifrazat rengim, Bir korkum kaldı sadece, dağlarımın sesinin yüreğime vurduğu Sadece barut kokularının genzimi yaktığı. Anaların tıpkı ülkem gibi hep ağladığı. Üç ayaklı sehpalara zincirlerin vurulduğu, Kapanan zincir kilitlerinin Körpe bedenleri yok edenleri hep yukarıda tuttuğu. An gelir, Son umutlarımızın da yeşerdiği, Çiçeklerin sadece hazan ile solmaya başladığı Sevda türkülerin gönül kubbelerimizde inlediği Rahmetin tepemizden eksilmediğini de görürüz, kim bilir. Şairler yine dolaşır tepelerinde, Tenhalarımız yine şiirler yazar, türküler söyler İhanet, hıyanet korkudan ölür içlerimizde. Kim bilir, Kim bilir belki bir Attila İlhan gelir Kim bilir her hangi bir zamana Herhangi bir can gelir. Cemil. YILDIZ 11.10.2008 |
Kim bilir belki bir Attila İlhan gelir
Kim bilir her hangi bir zamana
Herhangi bir can gelir.
******************************************
Yüreğinize sağlık
Saygılarımla,