İstenilen adalet
İstenilen adalet
halkım; benim halkım; fabrikada işçim kömürde emekçim tarlada ırgatım el kapılarında ezilmeye mahkum halkım üzümü şaraba kömürü ateşe öpücüğü insana çeviren ölüme karşı yaşamayı isteyipte, bulamayan halkım işkence zulüm hasret gurbet olmasa da şu bu gizlese de tohumu ölü gibi görünsede can elbet bir gün bahar gelecek toprak kavuşacak suya kısa çöp uzun çöpten alacak hakkını işte o zaman; yaşamak, zulmün ağır havasında dal budak olacak... Celil Taş |