- t/uzak yalnızlığım -tanıdıkça yalnızlığım ona ne çok benziyorsun eskiyen bir kalbin "Ayrılıkça" dilisin nasıl olsa gidilen bu yola yolcu ve aşk ile aramda tıpkı bir arabulucusun şimdi bilinen tüm acıları unutun mecnun gölü’nün alevli balçığına batarken yanmayı ruhum ne de mutlusun sevdikçe yalnızlığım büyüyen bir ekonomi gibi umutlu ve gururlu diri bir çekirdek gibi toprağa kök salıp sürgün bekleyen ağzında emziği emmekte olduğu düşleri ile tıpkı gürbüz parlak bir bebe gibi oradan oraya emekleyensin bittikçe yalnızlığım üstüme insan kokusu siniyor tadı ve lekesi farklı ne çok sevinçler var oysa ve herbiri apayrı aşklara gebe tonu ve sonu belli belirsiz bir ruh seli ki yağmur kadar kalabalık boşalırken duygularım en tepeden yazacak kadar yalnızlığın şiiri olamadığımı artık anlıyorum hoşça kal yalnızlığım gece kadardın zaten dilimde bir hece kadar uzak ve tuzaktın s/en |