bir eylül öğlesibir eylül öğlesiydi güneş biriktiriyordu bütün çıkmaz sokaklar ellerim kıpırtısız saçlarım darmadağınık yürüyordum kapkara bir köpek içli içli bakıyordu gölgesi olmalıydı eylülün ya da yalnızlığımın sarı’lıydı dört bir yanım birileri üzgün yüzlerini bu sokağa terkedip gitmişti çıkmaz bir sokaktı ama ben yüzüne çıkacağını bilerek usul usul yürüyordum usul usul söyleniyordu içim yalnız değilim sensizim hulyaperest (dörteylül2024) |