Ben seni göreli
BEN SENİ GÖRELİ BENDEN VAZGEÇTİM
Adını saki koyduk aşk şarabını dağıt diye Aşkından vazgeçtim şarabından vazgeçtim Geceden kalan gözlerin bana bakıyor diye Ben seni göreli benden vazgeçtim Leyla’ya hayran, mecnuna bağlı idim Zamanında gülen mutlu bir çocuk idim Bitap düşmüş, dostlarıma yorgun hallerim Ben seni göreli benden vazgeçtim Uçar kanadı gönlüme değmez dersin Bülbülden vazgeçtim gönlünden vazgeçtim Gönül kafesimden sanki son nefesimden Ben seni göreli benden vazgeçtim Eylül’ün hüznü siner, körfezde bir akşam vakti O vakit hatıralarına bile yabancıyım sevmelerin Rüzgar getirir sesini, duyup incinirim sözlerini Ben seni göreli benden vazgeçtim |
"Uçar kanadı gönlüme değmez dersin" diyor seven. Sen diyor, körsün! Görmüyorsun beni! Benim kadar değer vermiş olsaydın diyor, bu kalbin senin için çarptığını bilirdin diyor.
Sevgiyi bitiren mi desek, kırılmış bir kalpten dökülen
sitem dolu sözler mi desek...
"Bülbülden vazgeçtim gönlünden vazgeçtim"
İşte bu mısra...
Vazgeçtim demekle keşke vazgeçilmiş olsaydı...
En son mısralar ise, anılara sevk ediyor seveni. Bir kırılganlık durumu mevcut.
"Eylül’ün hüznü siner, körfezde bir akşam vakti
O vakit hatıralarına bile yabancıyım sevmelerin
Rüzgar getirir sesini, duyup incinirim sözlerini
Ben seni göreli benden vazgeçtim"
İncinmiş kalp.
Hiç bir şey eskisi gibi olmayacak diyor seven.
Hüzünler mısralarda kalmalı...