GÖRDÜĞÜM RÜYA DEĞİL
Gördüğüm rüya değil; gerçeğin tâ kendisi
Geçmişten ders alarak istikbâle yürürüm Önümde ki rehberim; “Güllerin Efendisi!” İmanla atılmışım bu toprakta çürürüm Ne kadar yürek varsa derinden onlar sızlar Ruhu ölen bilemez ne ahlaktan ne dinden Bırak ne derse desin insan denen hırsızlar! Gün gelince anlarlar çaldıkları kendinden İsminden bahsetme ha, işe yaramaz olmuş İsmin şu, bu olması havalarda kalıyor Hakikat, şu hakikat çiçek misâli solmuş Tohumu bâki olan bir kapıyı çalıyor Ruhlar âleminden ki başlamış şu yolculuk Önce cennet mekânı sonra şu fani dünya Buralarda kalacak şu sağcılık solculuk Yıkılıp gidecektir her başa âni dünya İnsanlık mı diyelim, neresinde insanlık? Sığamadık dünyaya yemekteyiz biz bizi Kime kalmış şu dünya, nerelerde tüm hanlık? Bilmem ne tarif eder şu berbat hâlimizi CEYHÛNİ bırak yansın; “Ben yakarım” diyenler Mahşerde görecekler hakikatin kendini! Yerin dibine geçsin, kul hakkını yiyenler Âlemlere rahmet O; takip et Efendini* 01.09.2024 CEYHÛNİ (Mustafa AVCU) ---------------------------------------------------------------- *Sallallahü Aleyhi Vesellem |