ELBİSE
Herkes elbiseyi tartışır da, hiç
Kumaş ne hallerde ona bakan yok Eşkıya mayını döşerken biz geç Kaldık demek zor ki, ona bakan yok Kardeş, ilim ile olur kurtuluş Olmuyor laf ile yazıyorum bak! San’at ruhu ölmüş, olmuşuz tam tuş Bu yüzden şeytanla olunmuş ortak Suçu atıyoruz tamam biz bize Vazife başında olan da atar İhânet edilmiş açık bir ize Ne desek ki boşa bunu kim yutar Kitap rafta durur dönüp bakmayız Güneş başa vurmuş peşin solmuşuz Kurt gövdeye girmiş bunu takmayız Bir de biz bizlerin kurdu olmuşuz Gayretin birşeyler fısıldar bana Kurtuluş ararsın bunu anlarım Fili seyredersin bak yana yana Oradan tükenip gidiyor kârım Gazze Türküleri, bizim sokakta Çalınıp söylenir ateş durmuyor. Üçbuçuk soysuza vurmak ki hak da Gariban insanım, hayâl kurmuyor Üç beş şair çıkmış konuşup gitmiş Âkif dedem üzgün, dinleyen var mı? Necip Ustam üç beş satırla bitmiş Hamâset yapmak ki, yarına kâr mı? Komşu, komşu değil olmuş yabancı Abdurrahim Kardeş olsa da yazsa O da çok söyledi bitmedi sancı Haklıdır mezardan kalkıp da kızsa Tarih okunmuyor ibret alınsın Narinler ölünce yanar yürekler Milletim doğruya bir tek inansın Yine destanları art arda ekler Velâkin virüsler her yeri sarmış Kalp doktoru lazım çok para ister “Yalan “ de, her biri tezgâhı kurmuş Para istemeyen Lokman’ı göster Başköşe de koşar faiz dumanı Mahallede tozar salyangozcular Girdiği kalplerde zorlar imanı Şaşırdı bu işe tüm gazozcular CEYHÛNİ uzatma kabarır hamur Ekmeği çalınır göz göre göre Hangi yönden baksam her yerler çamur Söyleyin kardeşler bu mudur töre? 27.09.2024 CEYHÛNİ (Mustafa AVCU) |