Büyük Uyku
Önümde hasretinle karalanmış kör satırlar
Elimde hayallerimi sardığım tütün kağıdı Baş ucumda intihar mezesi keskin satırlar Dilimde çilekeşin bir faniye yakdığı son ağıdı Bir noktadan sonra kalemler kırılır kağıtlar tutuşuverirmiş Gözlerin aksine lisandan dökülürmüş terler ince ince Bir noktadan sonra kusurlar erirmiş Kanlar dökülürmüş kalplerden gidince Ayaklarda derman yok nasıl kalkar bu yük Omuzlarda bıraktımı yüklenmeyi dertleri Bir uykuya dalarsın ömründen büyük Pişman olursun giden yük dönmez geri Metehan Özdemir |