Bir kabus gidişin
Açılmış gözlerim ufuksuz karanlığa
Bavulunu toplamış sevinçler Kahakahalar ve tebessümler de terk etmiş beni. Bende iyi ne varsa hep senin gölgenmiş Umudum, yarınım sendenmiş Hiç farkında değilim ama dünüm senle şenlenmiş Yüzü gülen çocuklar bile beni sen var diye severmiş. Çiçekler sen var diye açarmış Kuşlar sen var diye şakırmış Hayatı taşıyan ırmaklar, Sevinçten akan göz yaşları, Hayatın huzur veren dinginliği Hep sen var diye akarmış Yarınlar içi boş bir zaman Dünde sen vardın Bugün de yâdın Tüm serzenişler Sensizliğe olan feryadım. Sensizken dünya sanki dönüyor Zaman denen mevhum belki geçiyor Güneş göz alırdı sen varken Ama şimdi hiç parlak değil hatta gitgide sönüyor Rüya gibiydi gelişin Yüzüm bahardı Bir kabus oldu gidişin Hayatım karardı… |