Ansızın
Şimdi ölü bir denizin üstüne serpilir sevda
Kulağı tırmalayan umutsuzluğun sesi uzaklarda İşte vagonlar boyu yılgın rodrigo Karanlık donakalmış ardında Garda gece sessizliği Çocuklu bir kadın, direniyor gözleri uykunun dökümlü ovalarına İşte orada!.. Dengesi alt üst bir coğrafya kaderim Uçaklar kalkıyor kâh Menekşeler mevsimsiz Küskün, soluyor gün yine Bir gün doğacak diye agusunda özlemin Sığınacağım bil ki kuşluk vakti kuytuna Ansızın ölmezsen, ansızın ölme sen... |