VUR KENDİNİ YOLLARA
VUR KENDİNİ YOLLARA
İnsan kar saymalı adam gibi yaşadığı her günü, Felekten çaldığı her anı… Dünyalar senin olsa n’olacak? Ağız dolusu gülebiliyor musun? Eşin dostun yanında mı? Tat alabiliyor musun yediklerinden, içtiklerinden? Öyleyse kafana takma hiçbir şeyi… Hayat, nasıl tutarsan öyle gider Biriktir biriktir, nereye kadar? Bankaları sevindirmekten vazgeçmeli Omuzlayıp sırt çantasını, yollara düşmeli insan... Yarın yarın diyorsun hala yarın ne ki? Henüz fırsatın varken, dizlerin taşırken seni Şekerin, tansiyonun çıkmadan henüz Ellerin, ayakların çekmeden isyan bayrağını, Vur kendini yollara… Balıkların en güzelini yemeli insan lüferse Lüfer, Kalkansa kalkan, somonsa, levrekse... Her neyse işte… İçkilerin en alası olmalı En yakışanı neyse yediklerine… Daha ne söylesin bu deli adam be kardeşim, Gereği var mı gerzekliğin? Anlıyorsun işte… HASAN ÖZBEK |