HÜZÜN DAMARIM DA EYLÜL EYLÜL AKARhani dökersin ya içini küfredercesine bağırır çağırır içinden tren kalkar anılar depreşir zılgıt olur yaşlar inci tanesi gibi dizilir koynuna girip uykulu uykulu bedenine yaslanır hüzün kaderine kadeh kaldırır şerefe nidalarıyla eylülde öfkesini bütüne sarar yapraklara fırtınalı tokatlar ata ata döker köpürüp köpürüp kadehlere sığmaz bardaktan boşalırcasına dökülür ayaza bırakır benliğini nadasa bırakır gibi yeri göğü inletir sessizliği bıçak gibi keser yine de umudu güneşin koynuna bırakır sabahın ilk ışıklarıyla süt dökmüş kedi gibi kıvrılır ben eylül’ü içimde yaşarım mevsim baharsa da hüzün damarım da eylül eylül akar Sibel Karagöz #sibelkaragözşiirleri #sibel_karagoz |