ALIŞTIM ARTIK
Yürekte acımaz oldu yaralar
Vurula vurula alıştım artık Bağlamam eskisi gibi karalar Kırıla kırıla alıştım artık Kırk yılın dostluğu birgün de yenir Doğrusu bu doğru söze ne denir Saldım ben kendimi yoktur hiç sinir Durula durula alıştım artık Kıymetin kalmadı yanımda vefa Senide aklımdan sildim bu defa Gelse ne olurki üstüme cefa Yorula yorula alıştım artık. |