İmiş meğer
Bir gülse ömrümü verirdim
Yâr sandığım yılan imiş meğer Ta gönülden candan sevdim Yaren sandığım boş imiş meğer İnsanlara güvenme aldatır Tatlı diller ile bizleri kandırır En sonunda gönül kırılır Dost sandığım köstek imiş meğer Sus sedat’ım yorma artık dilini Çekiver uzatma gayrı ellerini Gördük,bildik,tanıdık bu alemi İnsan sandığım şeytan imiş meğer.. |