BAŞABAŞ
BAŞABAŞ
Hiçbir arı bilmez ölüm kodunu Bala baktım ömür ile başa baş Felek beni yaktı, bende odunu Küle baktım ömür ile başa baş Üste eski yorgan, altında hasır Garip olan, böyle öldü her asır Bana mı az geldi sakladığım sır Role baktım ömür ile başa baş Bi an doğum bir an ölüm sırası Bir soluk eylemez tonca parası Çok kısaymış, evle mezar arası Yola baktım ömür ile başa baş Ebedi bir olmaz her gülle diken Ele el açılmaz Mevla’n var iken İş tutarak kâr eyledim der iken Mala baktım ömür ile başa baş Şerifoğlu dur bak, sultana şaha Mezarı yerle bir, saltanat paha Beş dağı aşınca, bir deniz daha Çöle baktım, ömür ile başa baş Ali Eliş |
Ömür dediğin nedir ki?
Doğunca kulağa bir ezan.
Ölünce ardından bir sala, musallada kısa bir kalış ve ebedi aleme varış.
Şiirin durakları yerli yerinde.
Uyakları ve ayakları lezzetli.
Böyle olunca şiir su gibi aktı.
Tebrik ediyorum.
Esen kalın.