Bata Çıka YürüdümAcıyla inlerken dostumdu umut Ya Sabır diyordum ilaçtı ümit Düzelseydim verseydi biri komut Ne hayaller kurup sevindim durdum Yollar bin tane tutundum birine Çalarım dedim dokundum lirine O da kandırdı okundum mirine Yatıp kalkıp bunla avundum durdum Dünya yükünü taşıyarak kandım Ağırlığıyla süründükçe yandım Elimden sanki bir şey gelmez sandım Biri çözer diye savundum durdum Çözüm aramadım suçluydu herkes Sorguladım hep yapana kadar leş Olmadığımı sandım aynı fikirde eş Dertler biter diye dövündüm durdum Saffet değişmiyor bekledim durdum Düşmanları çok çevrelenmiş yurdum Gençlik vatan bilmez yaşlandı kurdum Kendimi kandırdım övündüm durdum Saffet kuramaz, 13.08.2024, Ankara |