Ok'yanus
bir yay gerilmiş geceye
ay tabak gibi gökyüzünde fırlamak üzere olan bir okla göz gözeyim beynimi kemiren bu sessizlik ölüm korkusu değil zihnim ebedi kemersiz! anam kadının dediği gibi "sen nasıl erkeksin" -ki ben karıncaya dahi kıyamazken kül’ü güle çeviren çocuklarda dün Bosna’da -Sebrenitsa’da bugün Filistin’de -Gazze’de usta bıçak darbeleriyle ölümü öldürdüm bir mezarın başına varıp içimde kalan ne varsa kustum "anne ben erkek oldum" ilk defa g ö z l e r i m d e n vurulmuyorum kalbimden -sırtımdan -koynumdan ellerimle söktüm hepsini /dahi hiçbir okyanus yıkayamaz o elleri -ellerim kana boyar denizleri |