KİLİS KÜLTÜR VE EDEBİYAT DERGİSİ ‘ZEYTİN DALI’ NDA YAYINLANAN ŞİİRİM.
Değerli Muhlis SALİHOĞLU Bey’e kalbî teşekkürlerimi sunuyorum.

DERİK BİZ ( K. MARAŞ AĞZI)

Geçen yıla bıldır bu sene bıyıl
Rıza göstermenin adıdır gayil
Göönü düşmek ise vermektir meyil
Esgimiş çaputa mitil derik biz

Eriyip güccülmüş sabuna kirtik
Onulmaz yaraya derik ki hörtük
Burkulup incinen kemiğe hırtık
Zebze fidesine çitil derik biz

Camız yavrusuna derler ki boduk
Gısa boylu için söylenir güdük
Gaynamış buğdaya, nohuda hedik
Güccük bakraçaysa sitil derik biz

Galiba yerine elleham, zahar
Navruz açar dağda gelince bahar
Her evin önünden ırahan kohar
Duvar kirişine hatıl derik biz

Nadas bizde velhan, yaş toprak darbız
Dere gıyısında yetişir yarpız
Fırnız suyunu gör çatlatır garpız
Ortadan kalkmaya batal derik biz

Bebek belenecek topraktır höllük
Teze yumurtayla doludur folluk
Takunyaya hapap,eşarba yağlık
İdare ipine fitil derik biz

Yeşil suvanların erkeği üürtmek
Guncukdurmak derik , çomağı dürtmek
Goşup saldırmanın adına seertmek
Caniye şikirsiz gaatil derik biz.

Süllüm merdivendir ecerse yeni
Köşker yere çalar sevdiği gönü
Goyundan gırkılır kirmenin yünü
Ağacın köküne çatal derik biz.

Açıktan eşkere, alet endeze
Arısili derik biz tertemize
Yan geçeye duluk teyzeye dezze
Ağır ve tembele hantal derik biz.

Bulaşığa çepel, eşeğe eşşek
Galın yün yatağın adıdır döşşek
Mermi govanının söylemi fişşek
Yan gelip yatmaya tatil derik biz.

Nurgül KAYNAR YÜCE / K. MARAŞ