KİMSE DEĞİL
Mevsimsiz düşerken yağmur bahçene
Yollarını diken kaplar Gül değil... Zamansız aklar düşerken saçlarına Kollarına hüzün düşer Mutluluk değil... Biter yılların ömür adında Çaresiz seyircidir yürekler Tükenirken bedenin Canını acıtan bir sitem olur Zehir değil... Maziye bir dönüp bakasın gelmez Kışlardan yaz soramazsın Seni bağrına çaresizlik basar Yar degil... Gün gelir isminde unutulur Yüreklere dahi sorulmaz olursun Veda ederken bu âleme Ağlayanın bile yağmur olur Kimse değil... |