GÖZLERİN
Yedikat alemde kayıp giderken
Gönül otağım da durdu gözlerin Yetmis üç bin serhat cihat ederken Aşılmaya kale surdu gözlerin Yüreği dövdürdüm ateşe kora Ölüm emri midir açtığın yara Birisi anlatsın söylesin yare Fizana sürgüne sürdü gözlerin Eyy günüm güneşim kışım turabım Sığındığım evim yurdum harabım Beni sarhoş eden demli şarabım Şiarı ortadan yardı gözlerin Biri açılmamış iğde danesi Biri kainatın en şahanesi Emsalsiz yaratmış yok bahanesi On sekiz bin alemde sırdı gözlerin Ne yazlar atlattım ne karakışlar Islatmaz nafile yağan yağışlar Toprak bayram eder ölüm alkışlar Beklenmedik anda vurdu gözlerin Özenmiş özünden vermiş yaradan Deniz ile gökten dermiş yaradan Kaşların altına sermiş yaradan Zuhuri alemde vardı gözlerin Kirpiğin de örlü sırman var sanki Uğruna adanmış kurban var sanki Padişahdan emir ferman var sanki Cihani kuşattı sardı gözlerin . Şaiirin her sözü gönüllerde incidir Cahilin her sözü hem ağlatır hem incitir HARUN YILDIRIM |
Gözler ki senin en güçlü silahın
Gözler ki vurur en mutlu demde
Gözler ki bir ok gibi saplı durur sinemde
Çok güzel nakış nakış işlenmiş bir şiir
Tebrik ederim hocam selâm ve saygılarımla