Derin bir içlik hiçlikDüğüm düğüm bir hasret Sonra keşkeler yırtıyor anımsamaları ne garip insan toprak gibi Ölümü çiçeği ekmeği emeği sevgiyi Umudu acıyı yağmuru karı Kırılan fay hatlarındaki yarıkları Kalbinde barındırıp Her iklimde başka bir duyguyla anaçlıkta can buluyor içindeki his çekirdeği Şefkatine sokulup bulut bulut yağmanın tutkusuyla bir çocuğun gözlerindeki ışığa sürsem yüzümü Biz içimizdeki yaranın ilk deşilişi İlk delirişi mandalla göz hizamıza asılı bir mazi Acısı sıcak her duygu ateş Ruhumuzun gökyüzü rüzgâr ateş kuşu Yorgun bir kül tozu sesimiz Dün kanamalı bir kesikten sızıyor yaşama benliğimiz Gölgen gölgemin mabedi İliklerimden sağalan bir düşün cennetle hasbihaliydi yüzümde yüzün Ellerin bereket kokan başaktı Nefesin rüzgar Ne çok doğurmuştum içimde yeniden yeniden seni Süt kokan bebek Tanrının avucunda Tanrı çocuğun ruhunda Derin bir içlik hiçlik |
Selamlar... Saygılar...