Hasret Beni Çağırıyor
HASRET BENİ ÇAĞIRIYOR
Tut elimden çocukluğum! Al köyüme götür beni. Ağzıma bir emzik ver de Boş beşiğe yatır beni. Ninnileri düşür dile, Uyut Kelce Oğlan ile. Kışın yorganlara bele, Yazın suya batır beni. Yağlı ekmek bir elinde Ve keskin ıslık dilinde, Koşuştuğum köy yolunda Gelip tepsin katır beni. Çoban olayım sürüye, Önümde köpek ürüye. Belki dönerim geriye, Dere tepe yitir beni. Nasıl hayal etsem dünü, Meydanlarda toy düğünü. Bir yaylaya bahar günü At sırtında getir beni. Çocukluk arkadaşlarım, Yanlarında hep ben varım. Her dileğim kaldı yarım Yaşatır bu hatır beni. Köyümdeki ilk göz ağrım Yâd ettikçe yanar bağrım O gün bugün aynı çağrım: O duyguya yetir beni Olmayacak bile bile Döneyim o eski hâle. Ya gül olayım ya lâle Bir bahçede bitir beni Hiç gerek yok pazarlığa, Gömün köyde mezarlığa, Benzetsin bir üzerliğe, Başımda beş satır beni. "Ak-ha-san-oğ-lu" YUSUF AKGÜL, 06.08.2024 *** |