Rahmetli babama hitafen ...

Sivas’ın kara kışında, soğukta bir köşe,

Gözlerin yorgun, ama yine de bir sükûnetle dolu.

Çilekeş hayatın göğsünde yorgun bir nefes,

Her acıyı bir yürek daha taşıdı, her izde bir hatıra buldu.



Sert rüzgârların savurduğu gençlik yıllarında,

Başını eğmeden yürüdün, her darbeye direndin.

Bir ekmek için, bir yudum su için döktüğün terler,

Geceyi gündüze kattı, her adımda iz bıraktı, her yolun izinde.



Dertlerin yükü omuzlarında bir dağ gibi,

Ama bir kırışıklık bile vermeden yüzüne.

Gözlerinde gördüm hayatın tüm zorluklarını,

Ve bilirim ki sen her zaman bir umut, bir ışık oldun.



Sana ait olmayan günlerin hesapları bile,

Birer birer döküldü, birer birer aydınlandı gözlerin.

Ve şimdi, köhne bir zamanın hatıraları arasında,

Sana adanmış bu yürek, seninle dolu, seninle yanar.



Senin adını her an, her dertte anacağım,

Sana olan minneti asla unutmayacağım.

Çilekeş hayatın tüm acılarını çekmiş babam,

Sana olan sevgimle, ruhunda huzur bulacaksın.

09.07.1997 BaRuT