almalar olandane yapacaktık kuma çıplak ayakla basmayıp da debelendiğim sular sel olduysa bir mısra sonrasında nerden gidilir diye bilmek istiyor her yolcu hiç verilmemiş hiç alınmamış hiçe durmuş sözlerin diyarına hiç söylenmemiş gibi her sefer ne içindi solmadım. bunamadım sadece emek eyledim döndüğünce sesim gayretim sevgim kendimi affettim döndüm yamanarak göğe başka bir şevkle baktım sebeplerin gözlerine günün sonunda husumetle dişlenmiş ’’alma’’ ların kederine elim göğsümde.. bir kuşluk canım : la alma ister al / ister alma |
Kumlara basmak, biraz da yanmayı göze almak sanırım.
Bir kuşluk cana, candan sevgilerimle.