Ey Rüzgâr
Kiminin hâlından dost anlamazmış,
Kimine dost kara toprak olurmuş. Kışın solmayan son çiçek gibiyim Yalnızlık böyleymiş meğer, ey rüzgar! Dertsiz insanlar iyilik bilmezmiş, Dertli insan dermanlıyı sevmezmiş. Yürekte kanayan yara gibiyim Mahzunluk böyleymiş meğer, ey rüzgar! Ahu seveni çoksa aşk bilmezmiş, Aşktan çekmezsen adı aşk değilmiş. Nehirde akıp giden su gibiyim, Tutulmak böyleymiş meğer, ey rüzgar! Günler su misali akıp gidermiş, Bazısına takvimler hiç gülmezmiş. Ölümü bekleyen tavşan gibiyim, Yılları saymamalıymış, ey rüzgar! |
Dertsiz insanlar iyilik gerçekten bilmiyorlar ...
Beni bana anlatan şiirinizi paylaştıginiz için teşekkür ederim ...