BİR SABAHI NURTOPU GİBİ UYANDIRIYORUMyine yitik bir gece, yine yalnızlık ülkem, yine sefalet yaşamak, yine yeniden bir günü günden çıkarıyorum, çıkartma, eksiltme ya da tüketme, hangi lisanda olursa olsun,harcama, harcanma, koca seneler geçti, bir ahhh sesi zamana değmedi, zamanı çıkarttım, o eski sandıktan, öyle baktım,kaç saat, kaç gün, kaç yıl, ne saniye duruyor ne ben, öyle koştum, koştu, ne tek kelime yürüdü, ne bir pervaz önünde nefeslendi, kimsiz kimsesi gülüyor, yayıla yayıla, ne sordum, ne sorabilirim, zamanın da uykusu gelmiş, ben tek başıma, siyah bir çarşafa ölmüş bedenimi sarıyor, sallıyor ve bir sabahı nur topu gibi uyandırıyorum… Sibel Karagöz #sibelkaragözşiirleri #sibel_karagoz |