KENDİNİ BİLMEYEN!…
Kendini bilmeyen halden ne bilsin
Bütün dünya mal mülk kendinin sanır Kimseler istemez gönlünce gülsün Kendi yaptığından kendi utanır Benlik duygusuna düşmüş bir kere Durmayı bilmeden koşar her yere Sanmasın akacak daim bu dere Yarından habersiz coşar usanır Gördüğü görgüsü kendini sıkar Yaptığı her şeyi bakmışsın yıkar Üç beş çapulcuyla önünü tıkar İnsanları çok kez çok yanlış tanır Emanete bakmaz bakar görünür Göklerde gezerken yerde sürünür Bakınca çok masum hale bürünür Gönlüne bir sorsan melek atanır Ağlanacak hale bazen güleriz Acun’um de yeter ince eleriz Farkında olmadan yürek deleriz İnsan benliğinden nasıl utanır Bir gün gelir elbet o da usanır Selahattin ACUN’un kaleminden ✍ YİRMİİKİ TEMMUZ İKİBİNYİRMİDÖRT/ADANA |