UNUTULMUŞLAR
Elindeki yeşiliyle,
Hastahaneleri var dediğini Hatırladı. Bir iş başarma hazzıyla Mahsunluktan sıyrıldı. Kenarda, Biçare Ninesi vardı bitkin.. Çaresizlikle demirleşmiş kollarıyla sardı Ninesini..... Karanlığa, Bardaktan boşanırcasına yağan Yağmura; Terketti zamansızca.... Zifirikaranlık. Yüreğinde korkuluk, İlerledi saatlerce.. Et ve kemik yerine Granitten olsaydı Ufalanır,parçalanırdı Bedeni.... Düşünemiyordu. Bıraksaydı, yükünü İlerleyemezdi artık. Ama; Hedefe kalmıştı yüz metre, Kalbi taşıyamadı zerrece... Yıkılıverdi,devrilircesine. İki fani bütün gece, Çamurla kirlendi Yağmurla yıkandı. Sessizce.... Eda Tüter. |
Mükemmel bir ifâdeleniş.
Hürmetle.