YAZ KIZIMOtur şöyle al eline kalemi Zaman kötü, hal perişan, yaz kızım Hasedinden çatlatsak da alemi Zar ağlıyor, il perişan, yaz kızım Hükmüm şu ki ızdırap da günümüz Bugünden çok iyi idi dünümüz Bilinmeze döndü artık yönümüz Yolcu bezgin, yol perişan, yaz kızım Dert bir iken şimdi binleri aştı Sel misali bahçe, bağlardan taştı Sam yeli dokundu dalından düştü Bülbül suskun, gül perişan, yaz kızım Hak, adalet olgusuna sarılan Bir laf etse mahkemeler kurulan Sussun diye prangalar vurulan Lal edilen dil perişan, yaz kızım Tilkinin, farenin keyfi yerinde Başkaca canlının derdi derinde Güçlünün ederi pul değerinde Aslan şaşkın, fil perişan, yaz kızım Doğruluğa kıymet verip sanında Çile çeken hayatın her anında Derde derman olanların yanında Ebleh, fodul, kel perişan, yaz kızım Dost, yarenlik hedefine koşarken Bu uğurda nice engel aşarken Hep alan el keyif ile yaşarken Daim veren el perişan, yaz kızım Arıların aşk bilerek gezdiği Çiçeklerin özlerinden süzdüğü Sahtekarın çıkar için bozduğu Petekteki bal perişan, yaz kızım Fikrindeki aydınlık duygusuyla ATA’sına duyduğu saygısıyla Uygarlıktan uzak gün kaygısıyla İzanlı her kul perişan, yaz kızım x |