KUŞLAR KUŞLARA UÇUYORben öylece izliyorum, sanki uçan, kanattan düşen gölgem, düştüğü yerde salınan, salınırken eski bir paspas gibi silkelenen, sonra kuşlar geliyor ciğerime, ciğerci kediler gibi, beni benden alıp, eski bir halı gibi çırpan, çırptıkça, debelendikçe, ben ben olmak, havada çırpınan kuşlara bakmak, ve niye sorgusuna sual etmek istiyorum, bağır çağır bir rüzgar rüzgara, neden diye sessizliğin içinde kayboluyorum, öyle bir kayıp ki cüssem utandı, cüssemden, kuşlar kuşlara uçuyor, takip edebilir miyim? kanattan kanata, uçuştan uçuşa, bir süzülmüş can kalıyor, bir üzülmüş kanat çırpınışının sesi kulaklarımda çınlıyor, şimdi ben uçtum mu ? Sibel Karagöz #sibelkaragözşiirleri #sibel_karagoz |