İnsanlar sizden, onları tenkit etmenizi isterler, fakat asıl istedikleri onları övmenizdir. W. SOMERSET MAUGHAM
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
YOKLUĞUN ÇOKLUĞU
Ünal Güneşdoğdu
5,0 / 3 kişi ·7 beğenme · 1 yorum · 172 okunma
 YOKLUĞUN ÇOKLUĞU
YOKLUĞUN ÇOKLUĞU
Emanet kalırdım, Bizim köylünün yanında. Evde olmazdı çoğu zaman. Odun, kömür çok yakmazdı. Gezmelere gidip geç gelirdi. Anahtarı da bırakmazdı bir yere. Eve gelirdim ki kapı kapalı, Çaresiz dolaşırdım okul çıkışı, Aç, üşümüş, yorgun, üzgün. Sahipsiz bir bedenle. Arkadaşlarım evde, Sıcak sobanın başında, Sıcak çorba içerken, Ürkek adımlarla tur atardım. Kolları kısaldıkça kısalan, Daracık ceketim sırtımda, Ökçesi yok, eski, tahta, yarım topuklu, Emanet ayakkabılarımla… Bilmediğim soluk yüzlü sokakların, Kaldırım taşlarını sayardım, Soğuk kaldırımların. Ezberlemiştim hatta bazılarının şekillerini. Yokluğun yokluğunda, Yokluğun çokluğunda... Ünal GÜNEŞDOĞDU |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
YOKLUĞUN ÇOKLUĞU şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Cevap Yaz Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 20.7.2024 18:29:37
Puan
: 15.0 / 3 kişi
Okunma Sayısı
: 172
Yorum
: 1 yorum
Beğeni
: 7 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.