Efulim
Yerin neden dolmuyor efulim?
İçime çektiğim hava bile dolduramıyor Ciğerlerimi, senin gibi. Bak, gördün mü? Yıllar geçiyor. Anladım ki, yerini dolduracak tek varlık zatındır. Bir acıdır, geziniyor yüreğimin derinliklerinde Sana dair, bu vakitler kokun şımartır burnumu. Hudutsuz gözlediğim sümbül kokan ellerin yokluğunun habercisidir, ne çıkar? Artık özlemiyorum seni. Çünkü rüzgarlara öğrettim güzelliğini. Yoksa ne diye durmadan kokunu getirsinler burnuma? |