İNSAN-I ZAYİÜmitle korkunun kalpte cengini Nerden bileceksin tatmamışsın ki Vahdetin kesrete vuran rengini Görmezsin düşüne yatmamışsın ki "Keşke"ler şarabın "belki"ler mezen Serseri bir mayın kanında gezen Bir deli pişmanlık tank gibi ezen Vücudu mucide satmamışsın ki Ön yargı göstermez gözünü bağlar "Ah"ların "vah"ların hıçkırır ağlar Dünyalık hesaplar kime ne sağlar Sen gerçek hesaba çatmamışsın ki Zaman seni gizli gizli kemirdi Heva seni yiyip yutan sihirdi İnadın mermerdi ya da demirdi Ömrüne bir mana katmamışsın ki Hayatın aynayı hakikat sanmış Fani muhabbetten bıkmış usanmış Koskoca bir ömür "eyvah" ta yanmış Hakikata demir atmamışsın ki |