Mümkünmü adını unutmam senin
Hayalın gözümden hiç silinir mı
Yoktur ki dünyada isteğim benim
Açtığın yaralar hiç kapanır mı

Senin için ben inleyip dururken
Kim bilir sen şimdi nerelerdesin
Dünyada haberin olmaz ki benden
Kim olduğumu nerden bileceksin

Gece gündüz düşünmekten yoruldum
inan senin için her gün kavruldum
Adını anarak çöllere düştüm
mecnun gibi sağa sola savruldum

Olmaz böyle nasıl duyarsın beni
Dönüşü yok artık gelmesin geri
Bilmeden acıya gark etın beni
Kimim,neyim sen nasıl bileceksın

Görmesın ki son çırpınmamı benim
Haberın yok olmaz ki suçun senin
Bu hastalığımın dermanı olmaz
Kurtaramaz kimse illeten beni

Bir an bile aklımdan çıkmadın ki
olur mu hiç seni kalbimden silmek
Değer biçilmez manevi hazinem
Senin gibi olan dünyaya gelmez


Gönlüme açtığın yara çok derin
Ne olmuşsa hepsi senin eserın
kalbime işlenmiş kara gôzlerin
Yaşam süresınce mühürler beni

Yaram derin ilaçla kapanmiyor
Hayallerle burda vuslat olmuyor
Köz ateşte kalbım yanıp duruyor
Olmaz ki hiç asla rahatım benim

Yoktur ki senden olamazki isteğim
Bu sözleri ben kendime söylerim
Deli gibi konuşurum inlerım
Söylediklerimi kalbime derim.

Kiyamete kadar böyle sürecek
Hiç gitmez gözümden hayalın senin
Düşman bile böylesini görmesin
Kanserden beterdır hallerım benim.

Kırk yıl geçse ben böyle düşünmezdım
Yoktur dilenciden bir farkım benım
Dile gelsem,hüngür hüngür ağlardım
Ne diller dökerdi bu gönlüm benim.

Çok farklı göründün benim gözümde
Kimseyi görmedım benzerın senin
Bundan sonra benim rüyam,beklentim
Kesişsin yolumuz naimde benim
16/7/2024
Mehmet Emin Sakin