Son çarem oluvermişti firak…
sevmek eğer buysa düşmanımın başına bile gelmesin
tıpatıp bir kedi gibide yılışırdın karnın doyuncaya dek ağan ve paşandım karnın doyunca da dört nala topuklayış dada kaçardın bir fare gibi dadanıp ta durdun ambarlarıma çalışıp da çabalardın çokta renkli idi senli kareler iki yüzüldüydüler resmedilen tüm bahaneler inan ki bu doymaz nefsinin ıslah olmadıkça hiç bitmez ki çıkar keseli bunca rezillikler hiç yararı da olmaz ki sahte duygulu bu birlikteliğin inan ki pes dedirtir senin oyunların o iblise tilki bile götürmemiştir senin kadar kümesten hiç bitmez ki çekişme bomboş kaldıkça ilikler zehir zukum ettin hem ekmeğimi hem de aşımı ağrıtıp da durdu hiç ağrımayan başımı beni de hiçbir gün dahi rahat ettirmedin bu yüzden beynimi oyuyordu türlü türlü delilikler bu ağır ortamında şartları sürekli zorlandıkça hiç rast gitmiyordu ki işimiz dert küpü oldu yolumuz ve de yordamımız uçamaz oldu artık gönül kuşumuz huzursuz gelişte geçiveriyordu yaşımız anladım ki hiç bitmeyecek yapılan kepazelikler başıma beladan başka hiçbir şey gelmedi için içimi üşütüyor tümden umutlarımda donuyordu nankörlük şiarın olmuş ocağımda tütmüyordu gidişatımızı görünce utanca boğuldu ilkler neyimizi kaybetmedik ki yerle yeksan oldu güzellikler hasret koydun bizi mutluluk denilen o duyguya zorla atmaya çalıştın beni bir karanlık kuyuya yetmedi ki sana yokuşunun sonundaki düzlükler kurt gibi nede severdin sisli puslu havayı hedef alıp da durdu anlıma okunun yayı senin doğruların hep ters türs işlere kaydı hakkaniyetli bir iş yapmak senin için zor bir olaydı saymakla bitmez ki kasti çıkarttığın zorluklar cahiliyeti bile aştı yapmış olduğun yozluklar bu şekilde de asla ben bulamazdım ki huzurumun yolunu bir çıkarışta da attım senli solumu zaten kapanmaz olmuştu açıklar Mevla’m bile ikaz etmiş kula kul olma diye kulunu Nitekim son çarem oluvermişti firak illaki çoktan hak etmiştin sen bunu bu sayede teke ancak inebilirdi ikircikler… AZAP...(Kadri Atmaca) 16.07.2024 |