Değilim
Ne unuttum bir gün her dem günümü
Ne de bir resmimi satmış değilim Plastik harflerle kazıp kabrimi Bir veda mesajı atmış değilim Düşünceme sargı diye yarama Şu sanal mecrada yapsam tarama Edip dedikodu sosyal mecrada Kafayı çekerek yatmış değilim Ne gezdiğim parkı ne de düşümü Kirletmedim asla insan işimi Rüzgârdan gizleyip sınır taşımı Şu koca deryada batmış değilim Yobazın hakkını verip yobaza Çağdaşlık lisanlı her hokkabaza Tanrılı yaşama kader ve kaza Diyerek her dalda ötmüş değilim Bilirim korkarım yapay zekadan Korurum gönlümü doğal vakadan Türküler üfürüp çürük takadan Balığa tüfekle çatmış değilim Secdeye kapanmam renkli sergide Vuramam yüzyıla hiçbir dergide Zihnimi bırakıp sonsuz gergide Yalan atan yaşı yetmiş değilim Alimleri cahil kalmış bu çağın Arifleri yalan olmuş bu çağın Zihinleri dolmuş dolmuş bu çağın Ardından intihar etmiş değilim Çengeli takanlar hayal cennete Senaryo der geçer her bir ayete Yeni bir Tanrıyı sürüp manşete Cahili sürüye katmış değilim Yine ben yine ben ben bu sevdada Meçhul gezsem yeter güneşte ayda Yap bana bir kahve pişirip yayda Hedefe ok gibi gitmiş değilim Elbette değişir yollar köprüler Kokular nameler ömür törpüler Varılacak menzil bütün dürtüler Yine de ateşi tutmuş değilim Bıraksam kendime şiir hatası Hep aptal bir şiir olur atası Çıktım ayyuklara Tanrı yatası Rüyasına girip gitmiş değilim Tanrı bir rüyadır hayatsa bir renk Bir olay örgüsü yaşamsal ahenk Vahşi bir dinisti bu zamana denk Dipsiz uçurumdan itmiş değilim Tapınır ne varsa Tanrıymış Hakmış Sanırım devreyi tapınıp yakmış Ha bir Tanrı ha bin Tanrı ayıkmış Bu yüzyıldan zehir yutmuş değilim Dünyeviyim geçip yıldızdan sudan Göklerden ve yerden kara kuyudan Ersem gerçekliğe gerçek duyudan Ben de daha yanıp tütmüş değilim Y |