Gönlümün Koca Çınarı Canım Babam!
Gözümün önünde devrildi bu koca çınar!
Bu sarsıntıya dayanamadım Baba! Çöktüm, senin gitmenle.. Bu içimde kocaman bir acı... Kocaman bir depremdi... Derdimi, içimi içime döktüm, Baba! Bebwktim, ağladım! Kucağına aldın, bağrına bastın! Emeklemeye başladım, elimden sen tuttun! Sen yürüttün! İşte bu son vedanla, beni bir kez daha yıktın!. Dediler ki, başın sağ olsun! Bu Yalan Dünya da, herşey ölümlü! Sırası gelen! Ömrü dolan herkes veda ediyor! Onun için, unutma! Bu alem de sen de ölümlüsün! Güzel atana hayır duayla, daima yükümlüsün! Ölüm herkesin başında! Ölenle, ölümmez! Hayat her şeye rağmen, devam ediyor! Ama bugün, ama yarın! Gün gelecek! Bir gün sıra sana da gelecek! Kaldı ki, bu Dünya Sultan Süleymana kalmadı! Kimseyede kalmaz! Hadi oğul! Metin ol! Kalk, doğrul! Tecelli eden takdir-i ilahiyle hep yoğrul! Baba! Artık sen yoksun! Başım dumanlı! Halen, onca zaman geçmesine rağmen! Gözlerimin önünde anıların canlı! Seni çok özlüyorum!Boynum ise yokluğunda bükük! Hasretin içimi yakıyor! Duygularım sağanak sağnak oldu! Acım büyük! Idolüm! Benim koca çınarım! Dünyadan sende, geçtin gidiyorsun! Babacanlığınla! Canım Babam! Toprak oldun gönlünün kocamanlığıyla! Dinçer Dayı |