yanlış kapıları çaldınızyanlış kapıları çaldınız boyası dökülmüş bir kapının arkasında evcilik oynuyordum ben kimsesiz çocuklarla dağlardan yağmurdan aralarından çiçek fışkıran taşlardan hiç vazgeçmemiştim oysa unutulmuş kadınlar için aynalar biriktiriyordum küflü duvarlarda ve irili ufaklı nazar boncukları şairlere bırakmıştım ölümsüzlüğü kilitsiz bir kapının arkasında bahçe sulayan bir ölümlü olmak yetiyordu bana dans ediyordum hamur açıyordum içimi açıyordum kulpsuz kapılar arkasında saflığını evladı gibi koruyan bir annenin yanmış kalbindeydim oysa bıkmadınız usanmadınız uyanmadınız yanlış kalpleri çaldınız hulyaperest (onikitemmuz2024) |