HAYALLERİ YANGINLI BU KADIN
Sıcaktan yoksun
Kış güneşinin Sarı parlak ışıkları içinde Fırat’ın kıyısında gezerken Gördüm unu yalnızken Dalgalı canlı Melekler tarafından yıkanmış saçlarını Sarkıtmıştı omuzundan aşağı Bulutsuz sonsuz maviliklerde Şairlere olur ilham kaynağı Ellerin narinliğini hele hiç anlatamam Zayıf ve yetersiz kalırdı kelimelerim Tatlı bir gülüşle kıvrılan kırmızı dudaklarını Pürüzsüz lekesiz alnını Ucu biraz yukarı kalkık burnunu Gül yapraklarını kıskandıracak yanakları Hoş sevimli bu kızı Tam karşımdaydı Sonraki günlerde Onu gördüğümde Saklanacak yer aradım kendime Alev topu bakışlarını Çevirdiğinde üzerime Acı dolu bastırılmış duygularımın Hüzne batırmış ruhumu Tutkunun sınırsız sevincine Çıkardı hayalleri yangınlı bu kadın İrfan GÖRGÜN |