GÜL VE BÜLBÜL
Dilini kırbaç bilip de bülbüle korkak diyen güç,
Bülbülün sessiz kalması sanma korkaklığındandır. Senin yorgun yüreğine gül dikeni battı mı hiç? Ağlayıp sızlanmaması onun erkekliğindendir. Aşkın yolu bir yanardağ düştüğünde boğulursun Karşılıksız bir sevdanın karşısında dağılırsın Zaman öldürdükçe aşkı bütün suçlu sen olursun Boşa çırpınıp durması yolun çökekliğindendir Ne ders alır ne söz dinler güle âşık olan bülbül Sanırlar ki âşık olmak bülbüle verilmiş ödül Büyüsüne kapılırsın baharda gonca iken gül Renkten renge değişmesi gülün köçekliğindendir Kalemim hiç pişman değil hak edeni övdüğünden Yaşadığı aşk adına yüreğini eğdiğinden Seven yürek yıllar yılı vazgeçmezse sevdiğinden Ne güldendir ne bülbülden, kalbin köpekliğindendir Coşari aşk denen yolda yalnız başına giderken Yarını olmayan aşkın sancısındayım ben derken Batan dikenin acısı hala yüreğinde varken Bülbülün bu korkaklığı gülün ürkekliğindendir 06.07.2024/Samsun İbrahim COŞAR |