BİR KERECİK
SİBEL KARAGÖZ
BİR KERECİK özlem’i lal dudaklarından, kalbe fısıldasaydın, bir kerecik, çok değil bir fısıltı dolansaydı tüm zerreme ben sırtımdan bir ömür çıkartmazdım sevdanın hırkasını, sen, dilden kıskandın bir fısıltıyı yüreğin söyledi, gözlerin konuştu kimse duymadı, ben de duymadım, bazen bilmek yetmez hissetmek yetmez duymak istersin bir kerecik de olsa, bir fısıltı da olsa, olsa, olabilse, olmadı, olmayacakta beklemiyorum artık sesin yürümesini, yürürken bir fısıltıyla saklambaç oynamasını... yanarım, yanarım bir kerecik de olsa duyamadım, gül tende, rengi al’da kokmuş, ne fayda, duymadıktan sonra bir kerecik de olsa. Sibel Karagöz #yazıdükkanıkültürsanateğitimyazıları #sibelkaragöztemmuzyazıları #birkerecik |