GÜN DÖNÜYOR YOKSA BEN Mİgarip bir muamma, yaşam denen kirli örtü, kaç sabundan geçer ki, ya da kaç kaynar kazandan, duyumsuyor muyum, yoksa sanıp sanıp, sanrılara mı sunuyorum, öyle düş’ün karın ağrısına masal anlatıyordum belki de, topladım kirli sepetini, bir bir çıkarttım, sonra böldüm, üleş üleş, baktım geçmişin kırık camlarından, ne gördüğüm, ne göreceğim, bir gölge ya da bir resmi tamamlamıyor, ciğerim söndü, kül soldu, gün dönüyor, yoksa ben mi… Sibel Karagöz #sibelkaragözşiirleri #sibel_karagoz |