Kul Yordu Beni *
Mahşeri, divanda sorarsan eğer
Sırrı sana malum dil yordu beni Her derdin eseri kalırmış meğer Kalbimi darlayan hal yordu beni Serime dolandı meyvesiz dallar Varımı yok etti mendebur kullar Yeminle zor geçti o dünkü yıllar Gölgesiz salınan dal yordu beni Sırrına erdiğim tüm anlar ziyan Kime, ne diyeyim bu sana ayan Nerde hani benim zarımı duyan Dikensiz denilen gül yordu beni Kader, nice çetin dertler yaşattı Fırsat görüp canlar sere taş attı Garip gönlüm, hepsi ile baş etti Sevgisiz; hilekâr kol, yordu beni Yaradan yaratmış, onca kulları Geldi buldu nerde varsa malları Özleme gebeymiş sevda yolları Hasret’e uzanan yol, yordu beni Hak hakikat aşkı, haktan bilirim Hak dilerse aşka, meşke gelirim Ecel, bulur bir gün, bizar olurum Kuralsız, kitapsız kul; yordu beni .. H.C.ÖRS(Cemali), Ankara 01.07.2024 (12:10) (A - 364) |