GİZLİ ÖZNEyorgundum, ayaklar altında kırılmış, umarsızca yeşeren çimenler gibi yorgundum, tonlarca yükün altında of demeden, alın teri damlayan hamallar gibi yorgundum, güneşi beklerken, harflerinin altında günaydın hayat diyemeyecek kadar, yorgundum, tomurcuklanan yüreğimde, dikenlerimden sıyrılıp al bir güle can veremeyecek kadar, yorgundum, soranlara, asıl, gizli özne “ mutsuzluk’tu “ diyemedim... diyemem de, yorgunum dedim, diyebildim... Sibel Karagöz #sibelkaragözşiirleri #sibel_karagoz |