NEYDİ GÜNEŞE AL KATAN GECEYİ KOYNUMA UYKU DİYE SALANgünler günleri, dünler yarınları, iç cebime yamalıyor, yamalar içinde yamalık bir al kalıyor, ne elden artıyor, ne yenden sökülüyor, bir çırpınış kalıyor, göz ile kapak arasında ki soğuk boşluk, insan yaz günü üşür mü, kat kat lahana bebeler gibi, sırt sırta boş küfeler gibi kaçar mı, ne dağlar ne ovalar saklamaz, neydi güneşe al katan, geceyi koynuma, uyku diye salan, kapağı açılmamış derin bir yanılgı… Sibel Karagöz #sibelkaragözşiirleri #sibel_karagoz |